Yazmakla bitmiyor, dertler, çileler.
Kalem yorgun, gönül yorgun, el yorgun.
Deştikçe acıyor hep, kalpte yaralar.
Yürek yorgun, kalpler yorgun, göz yorgun.

Anlatsam anlamaz, kullar duyarsız.
Kulaklar duymuyor, insanlar arsız.
Gariban aç, susuz, zenginler yüzsüz.
Beden yorgun, kollar yorgun diz yorgun.

Duymuyor ağalar, kendi halinde.
Harcanır servetler, iblis yolunda.
Haktan bir haberler, küfür dilinde.
Kafa yorgun, kulak yorgun, us yorgun.

Edep rafa kalkmış, ahlak bozulmuş.
Doğruya geçit yok, tuzak kurulmuş.
Hakka yönelenler, sanki yorulmuş.
Ağız yorgun, dudak yorgun, dil yorgun.

Ne söylesem, nasıl etsem bilmiyom.
Huzura hasretim, artık gülmüyom.
Şu yalan dünyadan, bir tat almıyom.
Günüm yorgun, gecem yorgun, ben yorgun.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.