ahşap felsefe// . . . aklım duman mı duman fikrim ki taa karşı köşedeki köşesiz meyhane ahşap bir felsefeyim salaş mı salaş gerçeğim kokusuna sararmış kavun, dokusuna dilim beyaz peynir, suyuna dümen aç, sus’uz rakıyım o değil de alıp ta başını gittin ya sen sen oldu birden ağıtlar, nakaratlar sen ve resmettikçe yere, göğe, şiirlerime seni cehenneme solungaçlanır oldu şişelerin dibi yalan değil içtikçe, içesim geliyor gelmesine de /sen dönmeyince ne bileyim bi dünya başım dönüyor/ . . . // ilhanaşıcıhaziranikibinyirmiiki |