Bir Mevsim Vurdu Beni!
Bir mevsim vurdu beni
Adı ki aşinalık Sabıkalı AŞK! Her defasında mı level atlar yahu Travmaları? Bu kez, Bu kez İklimi bilindik değil.. Kâh donuyorum kutup buzullarında Kâh eriyorum Yanmaktan öte Dev bir yanardağın mağma denizinde. Bir damlası yetecek di oysa Sine’i ummanının billurundan, Pişmanlıkların "Bir daha sevmeye tövbe"lerin Orucunu bozmaya! NEFİS’E Söz kâr eyler mi? Bu öyle bir aşk ki Umudu baldıran Sureti tanrıça Gel de çık işin içinden.. Yüz çevirsem Bana yazık 《Birlikte olmamızın oluru yok》 der; Bilmez ki ona, "Biz"e yazık! Haziran ortasına gelmişiz, Ölmek de zor yahu! Tevatür Ya da Silik ve yarım yamalak bir imge gibi, Hatta; Dante gibi bırakılmışım, Ömrün ortasında da değil, Düpedüz sonunda.. Haziran la birlikte Kim vurduya mı gidecek yine bu garip? Vurulmuşum ya ansızın Vurulmuşum gönüllü Sebep derler adına Oysa ki sebep yok Tetiği çeken çok; Adı eşğali belli değil Belki herkes Her şey! Yani Nakarat gibi tekrarlanan Her hâyâlkırıklığında Olayın sanığı ve müştekisi Her ikimiz de yaşıyoruz! Oysa, Oysa ki Ölüyorum sanırken her defasında Ne garip; Ortada, "AŞK"dan başka Ölü falan da yok! 11:HAZİRAN:2022 |