VAZGEÇİŞbir cümle okudum, beni denizin ortasından , bir keskin dalgaya doladı, çırpındım, çırpındım, ne vakit çırpındım, ne vakit ayıldım, zaman durdu, nefes yürümedi, güneş saklandı, bir yağmur çiselemeye başladı, ben farkın farkına, ayırdın ayırdına, vardım, belki de çoktan farkındaydım, cümle miydi beni sallayan, ayırdın ayırdına varmak mı? kimsesiz çocukların hüznü mü? bilinmezlik hüküm sürerken, o cümle dudaklarımdan döküldü, “yerinde bir vazgeçiş, en görkemli buluşmadan iyidir” … Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |