MÜHÜRLENDİN KALBİME ( 893.)
Dolaşıyor ay ışığın gümüş rengi gecede ruhum
Viran olan bir rüyanın sessiz yankılanan bestesi yürekler de Yeni bir mevsimin koynunda hayallerim Dudaklarım çatladı sensizliğin gizinde susuyorum Sevdalı bir yüreğin umutları solar mı Dört duvar arasında bağlandı elim kolum Yüreğin mi engelli yoksa gözlerin mi Sanki bir bilmecesin çözemiyorum İnan bana beni kimse böyle yakmadı Can evimden vurup böyle yıkmadı Gecenin mateminde inledi sazım teli Nağmeler ahh çekerek halime ağıt yaktı Bana bir mektup yazsan kokun sinse kağıda İçime çeke çeke defalarca okusam Mühürlendin kalbime silinmesi öyle zor Umutlarım kördüğüm Hasretin sönmeyen kor Fatma Ayten Özgün |