ZAMANSIZ RÜZGAR
Eğreti bir gülücük kondurmuşum yüzüme
Siyah bir gül göğsümde kan ağlamakta niçin Sevinsem de az biraz, hüzün sinmiş özüme Resmetmişim kederi çizmişim biçim biçim Senelerdir çöllerde serap arayıp durdum Ben pınarları ancak rüyalarımda gördüm Yeis bataklığında lokmama hasret dürdüm Umudun sofrasında yıllar yılı hep açım Zamansız rüzgar esti kırdı tüm dallarımı Kime söylesem bilmem şu mahzun hallerimi Boş hayaller uğruna harcarken yıllarımı Gençliğimi soldurdum ağardı tel tel saçım Kader ızdırabımın yazıldığı bir kağıt Baştan sona yalnızlık, baştan sona hep ağıt Bahtına düştüm ya Rabb efkarımı sen dağıt Bin parçaya bölündüm yaşarken öldü içim. Ayşegül BAHÇECİ |
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________Selamlar