Ölmezsen
Kendine sarılıyorsun...
Geceyi örnek alıp; İçindeki yıldızlara dönüyorsun yine... Yalnızlık; Özgürlüğe ilk adım. Zaten tek kelime. Ne çok şey geride kalan? Sızılar vardı hani bir zamanlar, hiç uyutmayan ! Şiirler yazdıran; çığlık çığlığa yürek... İyileşiyorsun. Zor olsada sevmek ! Işığın yüzüne vuruyor. Hatta sesine; Dilinden bal damlıyor... Gülüyorsun kendine ! Ey yalancı dünya. Nelere sahne? Yine umut dalına; Asıyorsun dileklerini... Uzun bir yasın ardından, Sımsıkı sarıldığın yine ’sen’ İyileşiyorsun... İyileşiyorsun gerçekten; Ölmezsen ! ... Nigâr Güler. (Firuze) |