Bilemedim !
BİLEMEDİM !...............................................
Acı yiyemezdim hiç, yanardı ağzım dilim. Meğer az az da olsa, alışmam gerekirmiş. Son sahne çekilmeden, sona ermeden filim. Rolleri ezberleyip, çalışmam gerekirmiş. Rol de yapamamki ben, ne söylersem yaşarım. Yaşarken de sel olup, yüreğimden taşarım. Bu zifir karanlığı, bilmem nasıl aşarım ? Bir bilenin yanına, ilişmem gerekirmiş. Önsezi dedikleri, çağların bilgesiyle Kalbimin bilmediğim, en hassas bölgesiyle. Azrailin etrafta, gezinen gölgesiyle. Ara sıra da olsa, buluşmam gerekirmiş. İzin vermeliymişim, her an bulmalarına. Beni bir emir eri, gibi bilmelerine. İstedikleri gibi kesip bölmelerine. Yapboz gibi yeniden, oluşmam gerekirmiş. Bilemedim sürüyü, kurtların güttüğünü. Onları çoban diye, "dostların" tuttuğunu. Bilemedim vefanın, yok olup gittiğini. Benim de çoğunluğa, doluşmam gerekirmiş. Dumanı eğri tüten, "doğru" bacalar gibi Dinlerini parayla satan hocalar gibi. Her haltı yiyip duran, örnek kocalar gibi. Zamane toprağında, gelişmem gerekirmiş. (Onuncuköylü) |