Sana, seni sevdiğimi daha nasıl anlatayım
Bu kuşkun, yersiz korkun boşuna, inan
Senden önce bu gönül çarpmıştı başkasına
Ama senden sonra bir başkası olmadı asla


Yüreğimi bir açabilsem, görebilsen içini
Anlayacaksın o zaman, seni ne çok sevdiğimi
Belki anlarsın ancak sana nasıl değer verdiğimi
Aşkınla, sevginle eriyip tükendiğimi


Benim geçmişimedir nefret dolu yüreğim
Düşündükçe kan kusuyor gözlerim
Konuştukça âh ediyor dillerim
Ama, sanadır tüm özlemler
Sende sevda sözlerim
Senle çarpar bu kalbim


Hatamdır, biliyorum
İçimden geçmişe olan nefreti silip atamamak
Araya soktuğun sitemlerinle
Sana özlemle, hasretle sarılamamak
İçime attığım gözyaşlarımla omuzuna yaslanıp da ağlayamamak
Ve, sevdamı kendimi sana bir türlü anlatamamak


Geçmişim beni bu kadar yaralamamış olsaydı
Keşke bu gözler ilk sana baksaydı
Bu yürek ilk sana çarpsaydı
Biliyorum ki senin gönlün de beni baş tacı yapardı


Ne olur aşkım, daha fazla üzme kendini
Boş hayallerle cehenneme çevirme evimizi
Tüm saflığınla uzat artık bana ellerini
Ve, bir tek ölüm ayırsın bizi....



Mithat TÜMER