MU KITASINDA SENİ ARADIM...
Sonbahar gibiyim solgun ve dingin halımle
Eylül ayazı yedim gittiğin gideli Rüzgârın şiddetine kapıldım yollarda Yaprak misali savruldum diyardan diyara Nur endamını kaybetmiştim Can bildiğim candın sen benim ela gözlüm... Kayıp Mu kıtasına göç eyledim seni ararken Muhacir oldum atalarımın yurdunda Misafir edildim unutulmuş kimliğimle Savruk saçların dalgalandı Gülücüğünden uçurduğun kelebekler vardı Mavi gökyüzünde gözlerindi yandığım... Seni Mu kıtasının her zerresinde aradım Tarihin derinliklerine adını kazıdım Bulamasam da seni, umutları söndürmedim Belli mi olur; bir gün çıkıp gelirsin Masalımsı Kaf dağının ardında otağ kurarsın Aybalam, kollarında bana aşkı yaşatırsın!.. Zafer Direniş ... Aşka Umudumu Söndürmedim |
Çook güzel, içten bir şiir dökülmüş kaleminizden sayın Hoca m. Tebrik ediyorum. Yüreğinize sağlık. Takdir ve saygılarımla. Sağlıcakla kalınız vesselam...