AZ KALDI
AZ KALDI
Yusuf Yılmaz Az kaldı dedi içinden! Sanki ipi boynuna kendi eliyle geçirmişti Celladının gözlerine alaylı alaylı baktı Dar ağacına doğru gülerek giderken Kırk yıllık hak davasını da arkasından sürüklüyordu. Fakat o arada Karanlıkta bir ışık yanar. Öbür dünyadan açılan pencerelerin ışıklarıdır! Binlerce el havada “kıyma, kıyma” diyen yürek çığlıklarıdır! Dar ağacına giden adamın acelesi yok. Giden, yok olan bedenidir. Bilir çünkü Geride bıraktığı, ruhuna sarılı düşüncelerinin, Kavgalarının, dik bakışlarının izleri Ateş topuna dönüşüp, yağacağını bildiği zulmün üzerine… Peşinden sürüdükleri kalacak Et, kemik ve kan toprağa karışacak. |
*** AZ KALDI *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...