Cananıma hey
Yine gönül
pervaz eder O yana Koştura koştura yollar toz olur * Bu sevda mevlaya çekip alınca Bedenimde her şey Gören göz olur * Azılı sinemde Sevda ateşi Tutuşur gönlümüz Yanar köz olur * Mevla ismi Kula Bir tek söz iken Sayıya gelmeyen cilve köz olur * Ağlaya ağlaya Tuhaf hoş oldum Nolur Gönül nolur Gel insaf eyle * Takatim kalmadı Yandım tutuştum Yandıkça benlikten Kalan öz olur * Yaralı O Aziz Mevlası ile Olmak ister onun rüyası ile * Güzel Allah’ımın sevdası ile Küllenmiş yaralar Harlar köz olur Cananıma hey * 21.4.1997 ankara |