Tek katlı binanın kapı önünde,
İlişti sedire, bakındı öyle,
Elinde bastonu vurdu yerlere.
Bir ah çekti kimse duymadı bile.

Seksen yıllık hayat, bir kaç saniye,
Hayatı film gibi geldi, önüne,
Neler çektim, neler yaşadım diye.
Bir ah çekti, kimse duymadı bile.

Büyüttü beş çocuk, saldı gürbete,
Onlarca torun dan birisi bile,
Gelipte demedi nasılsın nine.
Yumdu gözlerini durdu sessizce.

Kaldırdı başını dağlara baktı.
Bastonun ucunu toprağa kaktı.
Sonra ağır ağır ayağa kalktı.
Yollara göz attı, gelirler diye.

Ne gelen var dedi, ne de arıyan.
Gece sabah olmaz, geçmiyor zaman.
Ağrıyan belini tuttu bir zaman.
Yalan dünya dedi, girdi evine.

Ne yapar ne eder kimse bilmiyor.
Kimse yaşlısına sahip çıkmıyor.
Yaşlıyı kendine bir yük sayıyor.
Ata kıymetini bilmiyor kimse.