Fırtınanın önünde bir oraya bir buraya sürükleniyoruz.
Bazan vurgun yiyorsun. Bazan savaşmak zorunda kalıyorsun. İki arada bir derede kalıyorsun.

NOLUR;

Hayatımda boşluk vardı, içime doldun
“Niye ben” diye sorma nolur
Gönül haneme müsafir oldun
“Niyeki” diye sorma nolur.

Sevgi rüzgarında savruldum desem
Sevda denizinde boguluyorum desem
Reddedersen fazlaca üzülürüm desem
Hislerimi içime gömme nolur

Hüzün girdabından, çıkamadım ben
Kendi ördügüm duvarı yıkamadım ben
Umman gibi coştum, akamadım ben
Dağları aştım, yorma nolur

Can dedim sana, derdimi açtım
Sevmeyim diye, ben hep kaçtım
Onca güzel içinde tek seni seçtim
Başkası gibi vurma nolur

Niyetim öyle özelki, sanma basit
Yüregim yandı sanki, döktüler asit
İnanki masumum yokki kasıt
Niyetim halisdir, kızma nolur

Haşarı, delibaldır, kırık kanadı
Kimisi anladı, kimisi kınadı
Beklerim yıllarca, bırak inadı
Dikilme karşımda, durma nolur

Söz verdimi, sözünü yemez
Bir şey derse boşuna demez
Kimi sevgide usta, ben ise çömez
Beni gurbet ellere sürme nolur

Şerife Bozoglan-Eker

09-09-2015