ÇIĞLIKLARIMIN KANAT ÇIRPMASI
yokluğun...
gecenin küskün zifiri karası yüreğinse kabuk bağlamaz yarası bilmem ki duyuluyor mu ? çığlıklarımın kanat çırpması hüzünlere giydirilmiş kolsuz beyaz kefen şayet seni anımsatmıyorsa ne fark eder yazgıda senden ayrı düşmekte vardı izini sürmekte al başını çek git diyordum oysa senden kaçılmazmış meğer sensizliğe de dayanılmazmış bilemiyordum... imkânsızlığım sehpa gibi ortada ümidin lal yolcusu olduk vuslatın ama sözcüsü sığmıyorum... ne kelimelere nede satırlara gönlünde şiir saklı her insana sevgilerimi, saygılarımı gönderiyorum her şeyin hayırlara vesile olmasını diliyorum |