Kalemim kızıl yazdı
Yarım asırlık ömrün eyvahıyla yaşarken
Sözlerim siirleşti kalemim kızıl yazdı Hatıralar süslendi mazi beni boşarken Anılar sahne aldı alkış tuttuğum azdı Çoğu giden ömrümün azını düşünürken Kaybolan yıllarımın ardından aşınırken Fersah hayallerimin şehrinden taşınırken Kendimi bulmak için geriye dönmek farzdı Bilmiyorum kader mi hayatı yalnız kılan Yoksa garipligim mi acılara dem salan Bir de deli sevdam var anlatması zor olan Ne güldü ne güldürdü sevdim dedikçe kızdı Felek ile anlaşmış hiç merhamet arama Bir kara saplı hançer salıp gitti şurama Arada bir tuz basar merhem desem yarama Fazla söze ne hacet bana ettiği nazdı Nazdan niyazdan geçtim hayalimi süsledim Yinede vazgeçmedim kalpde sevda besledim Yar dedim yara dedim derman diye sesledim Bitap düştüm aşkımdan bana gönlü haylazdı Şimdi suspus yüreğim dedim ne büyük sevdim Anlam veremez oldum kızıp beynime sövdüm Ruhumda sızı varken bazen göğsümü dövdüm Yumruk yumruk üstüne kalbim ritmini bozdu Aşka yenik düşerken Şahin canından bezdi Hatice Şahin |