BEN BİLİRİM BU DAGLARIN KIŞINI
BEN BİLİRİM BU DAGLARIN KIŞINI
Ben bilirim bu dağların kışını Yağmur gelir, dolu gelir, kar gelir Çeken bilir dert kervanın başını Hışım değil bu ayrılık zor gelir Şu karşı ki dağlar dumanlı karlı Feleğin çemberi her daim harlı Yaktı bedenimi yüreğim zarlı Of dedikçe içerimden har gelir Yüce dağ başına çıktım inemem O yâre söz verdim gayrı dönemem Ondan başkasına derdim yanamam Ellere sır vermek bana ar gelir Kimse bilmez garip düşkün halımı Karlı boran keser oldu yolumu Üşüdükçe sızlayan şu kolumu Düşündükçe yine gönle yâr gelir Yedi iklim yâr peşine dolaştım Gam yemezdim amma derde bulaştım Ömür biti karanlığa ulaştım Anladım ki derin yâr dan sar gelir Ayrı kaldım gül yüzlünün gülünden Saramadım narin ince belinden Ayrılık var korkmam gayrı ölümden Onun için dünya bana dar gelir Hatice Şahin |
Çok güzel bir eser.
Selâm ve dualarımla.