MUHTEREM YALNIZLIK...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Hangi renksin söyle ulu yalnızlığım ve ben şehrin kara dokusunda saklı bir yıldızım kıyama durduğum geceden sökün eden hecelerim… Muadilimsin muhterem yalnızlık Aşkın azığa aldığı bir hecesin sen Esintisi yok mu o esintisi ta içimi üşüten Gökte saklı duru bir tendir benim varlığım Elbet ruhumda saklı dokunulmazlığım Martaval okurlar aralıksız Meali ölüm olan bir uyku sızar yaramdan Yaren bildiğim sen ve kalem Yâd edilesi dünün Gizeminden damlayan bir hecesin sen bir hece Hicvisin özlemin İzbelerde saklı yosunsun yosun gözlüm Kükrer kızgınlığım Kararır gözlerim Karıp dururum o sefil tek hecede saklı hazanı Mevsimlerden beyitler ördüm öreli Nefsimi öldürüp de derine gömdüğüm günden beri Günyüzü görmedim ben Gönlümde saklı o heyelan Hali hazırda kırıktır yüreğimin fay hattı Adabımla sevip neşredişim gecenin ihbarı O acım açamadığımsın sen içimi Her açmaz düştüğümde sevgili, Bak yitip gittin sen düştün de gözümden Iskaladığım bir heceymişsin sen En alasından ve ulusu duyguların Aşkla neşreden gün bitimi gecenin yitimi Yatır meziyetinde Açık ara farkla sevmiştim ben hem de çok seni Sersemlediğimsin sefil Sarsıldığım öldürücü şiddetinde bu hüznün Sarmalındayım bil ki izini sürdüğüm dünün Mealim mi? Fıtratım ve de… Mizacımda saklı kör hece Makul olansa elbet unutmak seni Aymazında yalnızlığın Şehrin sekizinci tepesidir içime yığdığım Senden sonra afalladığım nice hece Hercai gönlün bense hazır ol da geçen ömrün öncesi İthaf ettiğim değilsin artık sen Yürekteki hutbeyi bilen sadece Yaratan Uladığım kadar aşkı Uluduğu kadar evren yere göğe sığmaz varlığın da Na’şı Elbet neşri sözcüklerin sökün eden Bir sus payı söylem iken mealim Derdest olmuş her sözcük Harcadığım tüm nefes Sözcüklerim ve kalemim sensiz Sen olmanın verdiği hükümdü madem bana uygun gördüğün Bu acımasız sondan sektim bak nasıl da ansızın Seğiren gözümü açan elbet Mevla’m sayesinde Bulduğum kendimi sızan Yaşın da muadilidir yazdıklarım Gel gör ki kölesi olmadım olmam da bu imkânsız aşkın Seferi varlığım seyyah hecelerim Saydam ruhumda saklı tuttuğum son esaretim Ve işte cesaret bulup da söyledim Son sözü Lakin son şiirime daha zaman var Varacağım kayıp yakasında şehrin İçime düştüğün kadar içerlediğim Bu yargısız infazın Şeceresidir bundan böyle düşen Payıma vakıf olduğum Elbet ıssızlık ta ezelden Neyse kaderim razıyım Kederimle doğmaksa benim tek ilacım Acıyla beslenen nazlı ruhumun da dinmek bilmez elbet niyazı Hala nasıl oluyorsa saklısın sözcüklerimde Yakardığım kadar içtenlikle Rabbime… |