Kendime Yetemez Oldum
Gençliği harcadım, bitti sermayem;
Ben kendi kendime yetemez oldum. Noktalanmak üzre hayat hikayem; Lokmayı çiğneyip, yutamaz oldum. Ellerim titriyor, dilim dönmüyor Sancılarım ilaçlarla dinmiyor Yardım almak hiç içime sinmiyor Kapıları açıp, itemez oldum Akbaş’tan dört sefer yapardım günde Dertler ayağıma geçirdi künde Keçeyle yatardım taşın üstünde Rahat karyolada yatamaz oldum Yemyeşil yapraklar şimdi sapsarı Beklemekte düşürecek rüzgârı Koşarak giderdim yokuş yukarı Düz yolda adımı atamaz oldum Bana benzemiyor aynadaki yüz Saç, sakal bembeyaz, sönmüş ela göz Görev yapmaz oldu hem kabuk, hem öz Çekirdeği dahi çitemez oldum Çakmak çakmak gözler pul pul görmekte Böbreklerim acı ikaz vermekte Hastalıklar tüm bedeni sarmakta Başımı yerinde tutamaz oldum Rahat nefes almak nimetmiş meğer Kuş uçsa kanadı sineme değer Bu alışverişe yanaşmaz ciğer Havayı alıp da, satamaz oldum Gitmek elde değil, kalmakta öyle Rabbim, hâlim mâlum, Sen kerem eyle Kalbim durma, Yaradan’ı zikreyle Dilimle şakıyıp, ötemez oldum. Mehmet Postallı / 2022 |
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________Selamlar