HAL BİLMEZ ELİNDEN
Hal bilmez elinden, gülün solunca.
Baharı beklerken , kışa dönersin. Mahbubun ararken, vardım deyince. Kapanır yolların , başa dönersin . Eser sam yelleri , atar çöllere . Benzersin zemheri, vurmuş güllere. Derdinle düşersin , dilden dillere . Kanadı kırılmış , kuşa dönersin. Çektiğin cefadan , gün olur sene. Dostların terk eder, bulur bahane. Cahilin dilinde , olur terane . Gözleri kör olmuş, kaşa dönersin. Muhabbet bekleme, hal bilmezlerden. Gönül gözleri kör , derler ezelden. Anlamaz makamdan, usul, gazelden. Pişmanlık duyar da, boşa dönersin . Can Halis’im değme, gönül yarama. Muhannet insanda , vefa arama. Tabutum başında , namaz sırama. Durursan dilerim , taşa dönersin . |
Emeğine yüreğine sağlık
_______________________________________Selamlar