HAYALLERİMİ DE ÇALDILAR
Şimdi
Yaşım yirmi dördünde Ben de En huzurlu kentlerinin Birinde olsaydım, Anadolu’mun Seninle Gözlerine doyasıya Bakabilmek Ellerini tutabilmek Ve Seni sevdiğimi sana Fısıldayabilmek isterdim Ben genç bir arkeolog Sende Duygu yüklü Bir edebiyatçı olsaydın Ohuzurlu kentin yakınındaki Antik kentin Kalıntıları arasında Dünü ararken gözlerim Aklımda yine sen olsaydın İş çıkışı O huzurlu kentin sokaklarında Dönerken eve Beni servis aracım bıraksaydı Caddeye Buluşsaydık ikimiz Göz göze gelseydik "Merhaba aşkım" Diyebilseydin bana Ben de en güzel ses tonumla Cevap verseydim sana Açık bir parka oturup Kahvelerimizi Yudumlayabilseydik En güzel şarkılardan birini Söylerken Emel sayın Zaman dursaydı Mutluluk sarsaydı Tüm ruhumuzu Tebessümler oluşsaydı dudağında Şarkıdaki gibi Gözlerinin içi gülseydi bana Sonra kalksaydık parktan Koluma girseydin Yaslasaydın omuzuma Başını Yavaş yavaş Yürüseydik Arnavut kaldırımlarında Akşam safası Kokular dağıtsaydı Yoldan gelip geçene Şarkılar mırıldansaydın bana Hızlı adımlarla Evlerine dönen insanların Sesli adımları arasında Yol alırken ikimiz Sen Akşama yemek olarak Ne yiyeceğiz diye Sorduğunda Elimi cebime gidince Her şey bitti Hayallerim de "Şurada bir lokanta var Orada yeriz yemeği" diyemeyeceğim Çünkü ben Atanamayan bir öğretmen adayıyım Hayallerimi de çaldılar iyi mi Yine de seni düşünüyorum bak Ama Yarınlar hep benden uzak Sadık DAĞDEVİREN Aşık Lüzumsuz |
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
Sağlıcakla kal Hoşça kal Şiirle kal.