GÖNÜL
GÖNÜL
Haberi yok yel kuruttu ormanı Sarı gül açacak, dal ister gönül Kalmadı dizinin, gücü dermanı Halini anlamaz, yol ister gönül İrfan ehli kâmil anlar tamirden Cahil kırığını bilmez ne türden Kâr etmedi kayıt dışı ömürden Eceli çok yakın mal ister gönül Bir gün kalenderdi iki gün deli Dağı dahi, kardan etti sam yeli Darbe yedi, ne telek var ne teli Gafil ördek gibi göl ister gönül Şair yazdı bin bir çeşit söz kaldı Bazı ayan beyan, çoğu giz kaldı Her yaradan, yüreğinde iz kaldı Kökünden silecek el ister gönül Düşünme yarını, anki bu anmış Derdi dile düşen garip usanmış Kereme lafı yok kendisi yanmış Közden eli üzdü, kül ister gönül Şerifoğlu yanmaz dünya varına Bu gün olan, miras kalır toruna Sağ iken defteri dürmüş yarına El açıp ömrünü, bol ister gönül Ali Eliş |
Sayfanızda güzel eserlerinizden birini beğeniyle okudum yüreğine sağlık kalemin daim ilhamın bol olsun selamlarımla kalın sağlıcakla