EVLATLARIMIN AKŞAM EVE GELİŞİ BAYRAM


Her sabah şükrederim uyandıran Mevlâ’ya
Eşimle kızlarımın nefes alışı bayram
Bölerim sevinçleri güne, haftaya, aya
Yârimin bir ekmekle kapı çalışı bayram

Ailemle sofraya hep birlikte oturmak
Yaşarken borçlarımı kapatarak bitirmek
Başımızı yastığa huzur ile yatırmak
Evlatlarımın akşam eve gelişi bayram

Kimseye yük olmadan yapıyorsam işimi
Helal yoldan kazanıp pişirirsem aşımı
Sevdiğimin incitip eğdirmeden kaşımı
Gözlerimin içine bakıp gülüşü bayram

Özlersin gurbet elde gardaşını bacını
Bulamadım ki henüz hasretin ilacını
Bazen kuru bir selam dindirir tüm acını
Bacımın turnalarla selam salışı bayram

Doğan günün her sabah odamıza girmesi
Şu fani gözlerimin cânânımı görmesi
Dostlarımın arayıp hatırımı sorması
Sevdiklerimin kadir kıymet bilişi bayram

Çocuklar bıcır bıcır kapımızdan geçince
Kanat çırpıp tüm kuşlar mutlulukla uçunca
Uyanıp da her sabah penceremi açınca
İğde kokularının eve doluşu bayram

Temmuz akşamlarında semaveri yakarken
Sevdiğim gelir diye yollarına bakarken
Sevda çeşmesi gibi şırıl şırıl akarken
Nazlı yârin gönlümü her gün çelişi bayram

Elin ayağın tutup yataklara düşmeden
Yük olup da kimseye sabırları taşmadan
Hak dünyaya göçende harama bulaşmadan
Nurgül’üm der âdemin borçsuz ölüşü bayram

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ