AĞLA KALEM
Anla beni; kalem anla
Ben çağlayayım sen ağla Gözyaşımız kanlı damla Ben çağlayayım, sen ağla… Sen ve ben sığmayız asla Yazılsak bile bin asra Hece hece; mısra mısra Ben çağlayayım, sen ağla… Sende kâğıt; bende mendil Gözyaşımız oldu sebil Ne söylesin ki dertli dil Ben çağlayayım, sen ağla… Dök içini, ak kâğıda Ayıp olmaz ki ağıta Duysun bizi altı kıt’a Ben çağlayayım, sen ağla… Sen kalemsin; bende kelâm Cümle erenlere selâm Bitmedikçe sevda belam. Ben çağlayayım sen ağla. Kemal Karapıçak |