Yurt dışında yaşayan bir gurbetçinin ölüm yolculuğu

KABAKÇI ÖLÜYOR BAHTİYAR

Belki sokak belki ev belki acil serviste
Çok sevdiğimiz canı vereceğiz bahtiyar
Her canlı gibi ölüm tadılacak nefiste
Er geç hak rahmetine ereceğiz bahtiyar

Falancanın oğluydu, filancanın eşiydi
Feys’e resmin konarak, derler "iyi kişiydi"
Oğlan kız evermedi, ölüme genç yaşıydı
Diye üç gün gündemde duracağız bahtiyar

Vefatını duyurur, gazetesi Nejdet’in
Cenazeni götürür cenaze cemiyetin
Müşterisi pek çoktur beleş iki biletin!
Herkes gibi bu günü göreceğiz bahtiyar

Evi yeni almıştık, tam rahata kavuştuk
Oğlanın düğünü var salon bile tutmuştuk
Bir kaç seneye kadar hacca niyet etmiştik
Derken tabuta başı vuracağız bahtiyar

Bunun ölüm sebebi "karıdan bıktı" derler
"Kızın yolsuz oluşu adamı yıktı" derler
"O serseri oğlunu kafaya taktı" derler
Dedikoduyla hayat süreceğiz bahtiyar

Fatih camiindeyiz, bu kılınan son namaz
Namazım kılınırken dostlar nerde, neden az?
Tarifeli uçağa dikey binerken her yaz
Son kez yatay olarak varacağız bahtiyar

Bize eşlik ederler ailenin hep(i)si
Cenaze, mezar, defin, üçü, beşi, yedisi
Bir ayda unutulur senin benim gibisi
Nihayet o mezara gireceğiz bahtiyar

Ne hayatı biz seçtik ne ölümü biz seçtik
Hele bolca bir miras bırakmadan mı göçtük
Mezarda kemiklerin sızlamasını geçtik
Çatır çatır çatlatıp kıracağız bahtiyar

Hastalıktan ölürsek adı amansız olur
Yüz yaşında da ölsek adı zamansız olur
KABAKÇI der, en vahim ölüm imansız olur
Er geç hak rahmetine ereceğiz bahtiyar

HAKİKİ KABAKÇI