FERYATŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir önceki şiirimde anlatmıştım. Bu şiirimde de genç oğlunu kaybeden bir annenin duygularını anlatmaya çalıştım. Allah kimseye evlat acısı göstermesin...Saygılarımla
Bugün yirmi sekiz nisan mezar taşı Oğlumu benden bugün almıştın kara toprak Sekiz yıldır benim kollarım bomboş Tam sekiz yıldır dinmiyor gözümün yaşı Kımıldamıyorken ruhumda küçük bir yaprak Neyleyim ben boşuna ağaran saçı... Sizlere değil kaderimedir feryadım Anayım ben; Oğlunu körpecikken kaybeden anayım Kolay mı sanıyorsunuz Siz taşken toprakken dayanamıyorsunuz Söyleyin bana Susmayın söyleyin nolur ben nasıl dayanayım... Oğlum... Kınalı kuzum Aç koynunu bak ben geldim Dertleştim mezar taşınla, toprağınla Seni dilendim Bazen onlar söyledi ben dinledim Bazen ben söyledim onlar dinledi Gözlerim kanadı oğlum ciğerim alevlendi Düğümlendi boğazım Ömrümden ömür gitti yavrum mecalim tükendi Feryadım gökleri deldi de Gayrı kara toprak seni bana geri vermedi... SÜLEYMAN ÇALIŞICI 28.04.2022 |