Helva kavuruyordu bilici kadınlar , lokma döküyorlardı dört yanıma...Sen de ölümlüsün dedim yalnızlığıma...



Ayaklarını salladı

Yedi musluğun dilek suyu uçurumuma

Gülümsedi sonra

Surat asarken susuzluk çeken,

Uçurum çiçekleri

Düş dönümüydü

Arınma zamanıydı

Kenara çekilen ayak izlerimin
Aşkı affettim...

Titreşti sular

Sen aralıklı yağmuruyken

Ağaç evimin

Ocağına düştüm bilerek

Değişen damarı oldun,

Kalp yetmezliğimin



Örtünme telaşındaydı dünüm

Kül közleri ateşlendi avcumda

Sirkeli sular sürdüm alnıma

Saatim de geçti aslında

Yine de diktim söküklerimi

Boy aynasında

Derinim de derininle bakıştı

Su katılmamışken iç oda

Paylaştık gökyüzünü

Denizle birleşti gökada



Dışınız kalabalık/çaydı,

İçinize yedi göl getirdim

Yüz görümlük

Üç beş okyanus,

Bir sönük yanardağ

Seçin dedim ,

Hangisi olursa olsun

Diğerleri,

Başucunuzda dursun

Bugün gibi hatırımda





Suadiyenisanikibinyirmiiki

Demir Mutlugil