Bilmiyor muydun ki o yalnızlıktan korkardı
Sütünden tatlı mıdır, Anne sanki bu hayat
Göğüsümde kanat germiş bir kartaldır yanlızlık
Kardeş tesellisi verir bana aynalar
Ömrümüz geçiyor günden güne
Üşüyorum anne duymuyor musun beni
Anne biliyorsun ki karanlıktan çok korkuyorum
Her anımı dolu dolu yaşamak isterken
Anılar sıraya giriyor ve gözüm uyku tutmuyor.


Çok korkuyorum Anne gitme
Gel! herşeyi yeniden yaşayalım
Başımı senin dizinin üstüne bırakmayı özledim
Saçlarımı okşayıp daha güzel günler göreceğiz dediğin günleri özledim nerdesin Anne gel
Sen orda uyurken ben yanlızkıtan korkuyorum Anne
Avuçlarımın içine de kaybolursun anılar yetmiyor
Belki günün birinde gelirsin diye bekliyorum.
Hiç bir şey senin tesellilerin ve gülüşün kadar güzel olmaz


Üşüyorum Anne üstümü örten yok çok soğuk annem
Anne sen ben uyurken biri var yalnızlıktan uyumaz
Her sabah bir tebessümle uyanmak istiyorum
Ve her sabahımı seninle geçirmek istiyorum
Düşlerime artık anlam veremiyorum, Anne yapamıyorum
Bir zamanlar hep senin küçüğün kalmak isterken
Şimdi ise gittiğin yere seninle gelmek istiyorum
Her geçen gün  bir ömür daha kayıp gidiyor ellerimden
Ve ben hiç bir şey yapamıyorum
Kapı açık labma sönük...