Vera
Hiç söylenmemiş sözler söylemeliyim,
El değmemiş, doğru sözler sevdiğim için Sevdiğim! şehir giysilerini kıskanır Ve bu yüzden bürünür geceyi Güneş gözlerinden beslenir Ve saçlarını kollar görmek için. Sensizken şehrim, Boş meydanlarında yürüdüm Kalın puntolarla iri laflar ettim Öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine. Sevdiğim! Vera.. hangi çocuğu okşadın, Ellerinle gülden kokular.. Dilinde aşk nameleri, Söylesene Vera hangi çocuğun adını andın. Sahi Vera en son ne zaman görmüştük Sena’yı? Hatırlasana deli kız, sana emanet etmişti o bombaları Sevdiğim bak, umut kan pıhtısı rengine döndü Swn Vera, Filistin’den geçerken Sakın eteklerini toplama Biraz kan bulaşmış halde çık karşıma Ve sakın unutma O ilk çocuğumuzdur Asırlardır dillerde olan Leyla’dır, Meryem’in suskunluğunda can bulan Gözleri vardı Züleyha’nın Henüz düşmeden kirli kelimeler diyarına Bilir misin Vera bu kaçıncı çocuk? Bu kaçıncı kertik yüreğe atılan? Eskisi gibi değil… artık daha da sancılı Sevdiğim özgürlük meydanları, Budalalardan geçilmiyorsa Bil ki bu şehirde çocuklar ölüyor Asırlardan uzat ellerini Vera.. Ellerini bulur ellerim, Bir Grozni kuşatmasında, Dağları görüyor musun Vera? Her bir dağa bir çocuğumuzun adını koymuşlar Berat’ım, Emin’im, Murat’ım Hani omuz omuza vermiştik ya bir namaz kıyamında Hani beraber açmıştık orucumuzu Kimi Marmara’da kimi Yıldız’da Koş Vera koş Ülkemin sürgün yerlerine koş Ağlama deli kız ben ağlarım Seni böyle görmemeli Her okul kapısında türkümüzü söyleyen kızlarımız Ve annelere de söyle ağlamasınlar Ve sakın onlara ölüler demesinler Söylesene Vera Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir? Öfkemiz taş doğursun Vera taş! Yüreğimizi söksün yerinden Bak her tarafta sapanlı ebabiller Ebrehe’nin tankları kan kusturur Şimdi Firavunu boğan Kızıldeniz’i Ağlama duvarının dibinde görürüm Ki asa değil Musa’nın elindeki Çağın sökülmüş kalbidir Bir şubat gecesi kaybettik esrarımızı Vera Kendimizi odalarımızda bulduk Postallı korkularımızla Söylesene sevdiğim hangi rengini çaldılar Gökyüzünden Bak zulüm Çin Seddi’ni aştı Sevdiğim içimizdeki Musalardan ne haber vardır? İbrahimler’den, Yusuflar’dan Yoksa Musa’yı Kızıldeniz’de yalnız mı bıraktık? Ellerimizle mi verdik İbrahim’i Nemrutlara Şimdi hangi kuyudan gelmede Yusuf’un sesi? Ki unutma Vera Filistin’de yeni doğan çocuklar ilkin annelerinin Göğsüne Sonra da yerdeki taşlara uzanırlar Neredesin eyy İsmail’in boğazındaki merhamet? İçimizdeki bu sızıyı kaldır Ya ebabilleri gönder Ya bizi de oraya aldır Ve her taraftan bana yönelir Seni arayan sesim Vera benim.. vera benim.. |