Bol keseden atmayı bilmez
Ağa gibi, paşa gibi gosulmaz
Cebinde artmazken metelik
Eksilmez yüreğinde sevgi
Doyamazsın yüreğindeki sevgiye
***
Bizim ellerin toprağı kıraçtır
Suya hasret , yolu yokuş
Bir karıştır arpa boyu, bir avuçtur tahılı
Alın teriyle yıkanır, yüreği şükürle beslenir
Gülüşü ile kapatır kırışık yüzünün çatlağını
Bizim ellerin insanı
***
Omuz gücü ile görüş işleri
Erken döker dişleri
Kırkında büker belini
Nasır kaplar elini
Bizim ellerin insanı
***
İki yakası bir araya gelmez
Tarak nedir bilmez, taramaz saçını
Tuz basar yaraya
Çoluk çocuk bayramdan bayrama gelir bir araya
Bizim ellerin insanı
***
Tarlada seçemezsin küçüğü büyüğü
Yolda ne bir adım geri ne bir adım ileri çoluk çocuk
Cümbür cemaat koyulur işe
Bir yorgan altına doluşur
Bizim ellerin insanı
***
Biri gider gevene
Biri oduna
Biri yabana
Bir teki boş kalmaz
Bizim ellerin insanı
***
Aba altından sopa göstermez
Efelik nedir bilmez
Boynu büker hep
Saygıda kusur etmez
Bizim ellerin insanı

İbrahim ŞAHİN