hasan dayı
hasan dayı ah canım dayım hasan
toprağa ürkek basamağa tit basan nerede kaldı her daim elindeki asan ha doluymuş ha boşmuş dünyalık kasan olmaz olmuştur sanırım artık dert tasan bedenin yorgun kafanda koca karabasan titreyerek değil titreterek bassan da değişmez artık yazılı akibet anayasan bir zamanlar mevsimlerin hep bahardı gönül bağlarında meyveli ağaçların hele çiçekli dallarında ötüşen bahar kuşların ufuklar hayellerine dar ufuklar ötesinde mendil sallayan göz kırpan berkleğen hayalini süsleğen nice perikızların vardı 1991/ elazığ mersleki anılardan imza |
bazen öfkeli bazen suskun
umudu saklı tutmuşken yana yakıla severken insan
aslında insanı sevdğine pişman eden
insanın hayalleri kap kaça uğrayan
muteberdir pek çok insan dünde kalan ama ışığı sönmeyen
sonsuz selam ve saygımla değerli hocam