RUHUMU ÖRTEN PERDESİN
Keder yüklü bulutlarla
Bir bilebilsem nerdesin, Kırık dökük umutlarla Belki de son seferdesin. Çehremi sis bürür gibi Kor ateşte yürür gibi Çölde serap görür gibi Bakakaldığım yerdesin. Kederlenip kahirlenmiş Yokluğunla zehirlenmiş Damla damla mühürlenmiş Gözümde sönen ferdesin. Kapanmak bilmeyen yara Yandığım şu közde çıra Birbirinin ardı sıra Hayra yorduğum şerdesin. İnce ince nakış gibi Ağlamaklı bakış gibi Üşürken karakış gibi Ruhumu örten perdesin. |