TUT DÜŞLERİMİN ELİNDEN...
ben ,
çilesi dolmuş bir zemherinin ağrıyan hüznüyüm bunca yaşananlar aklıma sığmıyor üşüyorum batıyor sanki delik deşik uykusuzluğuma acılar nasılda bahar çekiyor nazenin ruhum bir bilsen şekeri tabağında erimiş soğuk bir çay kadar tatsızım, eriyor içim hangi türkülerden sekiyor o kahrolası hoyrat zamanlar bilmiyorum canım acıyor, canım.. ve dahası dilimde vicdanı olan sözcükler tedavülden kalkarken bir kelebeğin ömrü gibi son buluyor gençliğim göçüyorum aahh alıngan yamalı duygularım , yarım öykülerle sızlayan ne hüzünler örüyorum, şafakta çiseleyen yoksulluğuma ömrü çocukluğunun bayramlarına takılı kalmış bir ihtiyar oluyor zaman yüreğimdeki mezarlığa çevrilmiş sancılı kalabalıkların sahipsiz gölgeleri, doğaçlama kederleriyle sorgusuz sualsiz düşleri çalınan umutlarla giriyor geceye ne olur bir ses ver alıngan baharların tutsak sesiyle anlat sahipsizliğimi hüzünlerimi, hüzzam bir şarkının aksanıyla dinle bitap düşmüş sensizliğime mülteciyim hep görmez misin? düşlerim sana dair adı, adımları yolu hep sen olan ıslak arzular dolaşıyor damarlarımda ve dudaklarımın gülüş kıyısına mor çiçekli bir bahar muştularken nisan manasızca direniyorum yine illegal işgallerle ele geçiriyorsun ruhumu göçük altında kalmış yaslı harflerle yeniden aşk-ı yazıyorum Yani diyeceğim o ki vatan yarasıdır şiirlerim ve hep sen hep sen suskunluğumda sükut-u intiharım oluyor yurtsuzluğum kuraklık ve ikametsiz cahil bilgeliklerle kapanırken son perde.. Ne olur, sensizliğin dünyasına bırakma beni. Issızım karanlığım tut düşlerimin elinden Peri feride ÖZBİLGE 21.04.2022 |