elvedakendime yeten bir aşksızlığın belirsiz hikayesini dinleyecek kadar onursuz oldu satırlarım külfatını sana ödettiğim belirsizken yaşamayı öğrendiğim iki damla yaşındı belki soluduğum ve nefesim olan hayat gözlerimden düşen... ayrılığın defolu yönünü görürken kaybolan hüzzamların koyu renklerini unutmuştuk, anlayacağın biçimsiz bir aşkın yoksuzluğuyla ellerimizle toparlamaya çalıştığımız kuytunun bir köşesinde, nefessizdi oluş ve bitiş hikayemiz, el/veda... |