Ben Bana Tutsak adlı eserimi kaleme almadan şunu düşünmüştüm: Ben birine ya da birilerine bağımlı mıyım? Beni yönlendirip hayatıma şekil veren birileri var mı?...
Sonra bu düşünce girdabının arasında şunu fark ettim: ben kimseye bağımlı değildim; asiydim, insanları dinler, ama sonrasında kendi kafamın dikine gider, plan ve program çerçevesinde yürüyen en küçüğünden en büyüğüne bütün işlerimi kendim yapardım.
İşte bu yüzden fark ettim ki ben başkasına değil, BEN SADECE BANA TUTSAK’tı bu alemde :)
Kendim için yazdığım, kendimi anlatan en iyi eserlerimden bir tanesidir BEN BANA TUTSAK

Yaşam gizli anılarda tutsak,
Ben miyim körpe yüreklere umut ışığı olacak?
Ne kaldı elimde avucumda!
Ümidin bittiği yerde,
Ben sadece bana tutsak

Anlamak mı zor, yoksa anlatabilmek mi?
İstemek mi utanç verici, reddedilmek mi?
Anlaşılamamayı düşünmek ne kadar acı ise,
Kendini kanıtlamak da o kadar uğraş verici

Kime anlatayım yüreğime dert olan kederi?
Hangi sahte yüz verir bana benliğimi?
Aşk kadehinde sunuldu körpe yüreği,
Bu zalim dünyaya bir mazlum ağır gelmemeli!

Hadi tut ellerimi ağlayan çocuk,
Yakmasın yüreğini hainin ateşi
Nasıl ki gözyaşlarının ardına saklanmak ürkütüyor ise seni,
Düşünceler girdabında kaybolmak da öylesine elem verici

Atma yüreğine sana dert olan kederi,
Bu yalan Dünyada gerçekleri görmek ürkütmesin seni
Her ne kadar Dünya yalandan ibaret sayılsa da,
Yaşadıkların, yaşama tutunma ümidin gerçek değil mi?

İstemem artık etrafımda ağlayan yüzleri;
Sanki bu sitem, bu uğraş kendime mi?
Ellerim boş yaşam çizelgesinde
Korkum yok Yaratan’dan öteye
Sen de hatırla çocuk beni ebediyete
Sana güç verir mi bilmem ama!
Ben sadece bana tutsak bu âlemde

La Rocca Rukiye Baldede
Tarih: 02.03.2010- Salı
Saat: 21.16