An, şuan yaşadığımızdır.Yaşam veya hayat ise geçmişimiz ile An’ın birleşimidir.Bazen geçmiş’i silmek gerekir.Yeni anlardan yeni geçmişler oluşturmak için.

Sensizlik Bülteni 2

Telefon çaldı geçen akşam.
Gecenin kör saatlerindeydi.
Sen sandım açtım.
Yanlış numara dedi kapattı.

Sen miydin?
Yoksa sahiden yanlış numara mıydı bilemedim.
Sen isen eğer benim için doğru numaraydı.
Sen isen eğer yanlış numaraymış senin için.

Korkma bozmadım rutinlerimi.
Dağıtmadım kendimi.
Sabah kahvem sigaram.
Akşamı ne sen sor ben söyleyeyim.

İnanmazsın,unutuyorum bazen seni.
Korkuyorum,unutup bir daha hatırlamam diye.
Nefes almayı unutur mu insan hiç.
İçime çektiğim nefesimsin sen benim.

Her neyse,

Polis kapıma geldi geçen akşam.
Komşular evden hiç ses çıkmayınca
Ben de sokağa ,pazara da çıkmayınca
Öldüm sanmışlar, yanılmamışlar.

23 ü doğumgünümdü biliyorsun.
Bi mum dikip kutladım yalnız başıma.
Peşine de içtim biraz.
Kendi çapımda kutladım işte.

İzledim gene sabaha karşı güneşin doğuşunu.
Durağa yaklaşan her otobüse
Meraklı gözlerle baktım
Belki sen inersin içinden diye.

Senin yolların buradan geçmiyor biliyorum.
Gerçekleşmeyecek hayaller kuruyorum.
Bir çocuğun uyumadan önce
kurdukları gibi.

Akıllandım artık.
Olmayacaksın harflerimde,cümlelerimde.
Elimin tuttutğu kalemde.
Son söz,son havadis idi bu sana.