* Şiire benzemese de kalbimin duyguları *

***************************
Öyle ağlamak istiyorum ki şu an
Bilsen içimdeki kaynayan volkanı.
Senin ... sana yazdığım mektupları
Tekrar ederken gözlerim ...
Dinlerken şarkılarını ayrılıkların
Dayanmıyor yüreğim...
***
Günüm , güneş’im , yürek sızım
Biliyorsun her dönem, her acıya
Dayanmıştı bu yüreği yanık annen !
Ama bilsen en çok da acı veren :
Bir seni ; on aylık gönderen uzaklara ...
Bir de ; çaresizce yine aynı ayrılık
Yıllar sonra bana verilen.
Şu an boğazımdaki acı yumruğu bilsen
Yutamıyorum... gitmiyor boğazımdan.
Zor tutuyorum göz yaşlarımı
Dinlerken Müslüm Baba’yı...
Bak , diyor ki :
’’ Ah yaralım bu hasretim ölsem dinermi ’’
’’ Dön yaralım bu acılar biter mi ’’
***
Şu an evin her köşesinde seninleyim
İçimde delice çarpan yürek yarım bak.
Yürüdükçe sancılar duyuyorum göğsümde
Rabbimden dileniyorum her an okudukça
Sabah hatimlerimde; duymuyor mu beni ?
Artık çılgın bir hasret şaşırtıyor dilimi...
İsyana yöneltiyor kalbimi...
Ve Güneş süzülürken dağların ardından yavaş yavaş
Her doğan güne şükürler ederken
Bazen de yitiriyor acı yüreğim umudu.
***
Çoğu geceler umutlarım
Kar taneleri gibi
Sabah güneşi vuruncaya kadar
Seni beklediler ;
Ne kapım çaldı, ne gölgen düştü pencereme
Başka başka izlerde içimdeki umutlar
Eridiler, eridiler yavaş yavaş ....
Öyle çoktu ki umutlarım, yağmur damlaları kadar
Bu şehrin sokaklarında seni beklediler.
Seni sordular ; her gelip geçen yolcuya
Rüzgarlar estikçe
Senin kokunu getirdiler avuçlarıma
Avuçlarım yüreğimde , seni bekledim.
***
Bu gece yokluğunun sancıları vurdu sol yanıma
Acılar çığlık çığlığa devleşiyor ; bir çiçek gibi
Sensizliğe soluyorum...zaman durdu sabah olmuyor
Hüzzam şarkılar ağlıyor dudaklarımda işte ...
Her yanımda çaresizliğin fırtınaları esiyor
Yokluğunda intiharları yaşıyorum ...
***

Günay Koçak 15.4.2022