DURUN YILLAR..(TEKRAR..DÜZELTİLMİŞ ŞEKLİYLE) Ne dün vardı mutluluk, ne de ezelden beri Ne de bugün bakmadı, kapımı aralayıp Belli hiç olmayacak, mevcut halden ileri Acaba bir ben miyim, mevcut içinde kayıp Durun yıllar, geçmeyin, durun, Allah’a ayan Ben hiç tadamadım, kula nasip olanı Henüz minik bir çocuk, içimdeki yaşayan Bir hüsrandan ibaret, hafızamda kalanı Yoksunluk kaderimdi, herkese imrenirdim Çocuk hallerimle, ah derdim, ah bu kader Herkes gülüp oynarken, ben keder edinirdim Korkardım ki bu haller, değişmez, böyle gider Değişmedi nitekim, geldim şunca yaşıma Bir yer edinemedim, tartının darasında Düşsün diye beklerken, bir elmayı başıma Kayboldum körler ile sağırlar arasında Aslı ile Kerem’i, okurken gençliğimde Kerem gibi ateşte, yanmayı ister idim Sevdanın o doyumsuz, tadına hayalimde Yudum yudum içerek, kanmayı ister idim Gerçekte yaşadığım, sanki bir serap çölde Her şeyini kaybetmiş, fukara kul gibiyim Bir yerim olamadı, gönülde, gözde, dilde Ruhumu harap eden, kederlerin dibiyim Durun yıllar geçmeyin, ben henüz yaşamadım Ne hasretle tanıştım, ne özlemle kavruldum Deli bir aşka düşüp, bendimden taşamadım Olmaz hayallerimin arkasından savruldum Aydınlığa çıkmadı, geceler yıllar boyu Bir perinin aklında, beklenen olamadım Mutluluk ülkesine, uzanan kutlu yolu Korkarım ki cihanda, bir tek ben bulamadım DOST KATKISI..............Teşekkürler Durun yıllar geçmeyin, daha ben bir sabiyim Ne sevdayı bilirim, ne canandaki nazı Bir mevsim yaşamadan tekaüte tabiyim Eminim dururdunuz, duysanız bu avazı.....................Alibaba |
Un ufak oldu ruhum gülmedi yüzüm yıllar
Sermayemde ne varsa hepsini tükettiniz
Köşemde bucağında dost kalmadı yollar
Dedim acizane güzel şiirinizi okuyunca üstadım
Kalbi saygı ve hürmetler