Kritik ameliyata giren hasta yakını
Duygularıyla
Volta atıyorum
hayatın kalleş çıkmazlarında

Karabasan içinde düştüğüm
Dipsiz kuyudan tırnaklarımla kazıyarak
Çıkış aradıkça
Bumerang gibi geri dönüyorum

Eyy sonsuz gücün sahibi
Aracı koymayın dersin
Bundan güç alarak
Üstelikte haddim olmayarak
Soruyorum
Söz konusu eserinin imalatında
bütün
Yetneğini sanatını görselde sergilemektense
Az birazda
Neden kaderine dokunmadın ki
Sormak geliyor içimden

İnsanız ya
Sonuçta çiğ süt emdik
Pişmiş olsa ne değişecekse sanki
Bir günah keçisi gerek
ya
Aslolan sütün çiğ yada pişmiş olması değil
Nefs künyesiyle tanıdığımız
içimizdeki
İD’in ta kendisidir


Neyse konuya dönelim
Kâlû belâ/da verdiğim sözlere pekte uyduğumu
söyleyemem
Her ne kadar hatırlamasamda mesulmüşüm
bu ahitten

Verdiğim sözden dönmek
zuldür nefsime
Adilik sayarım

Gel görki o sözler üzere
yaşamak
İD hazretlerinin işine gelmiyormuş
Bu cenderenin darağacın da
Altı nokta beş şiddetinde sarsılırken
Deprem dede yaşasaydı
bu şiddetle nasıl ayakta kaldığıma şaşardı

Muhterem


Birde bu alemde verdiğim
Ve yine özgür irademle vermediğim
sözler var
Uymakta zorlandığım

Yine yeterince donanım ve mühimmatı temin etmeden
Hesapsızca
Bir ortaklığa imza attım
Bu ortaklıktan
Paha biçilemez servetlere sahip oldum

Hal böyleyken
İş bu ortaklık
Fes edilemez hal alsada

Gerek bu ortaklığa atılan
imzada
Gerek bilicinde olmadan
verilen sözlerde

Yükümlülüğümü yerine getirmekte
Yetersiz olduğumu beyan ederim

"Menekşe"