SİSLİ GÖNÜL
Güller kızıl açtı bastığın yerde
Kanayan kalbim mi diye bakarım Gark eyledin beni onulmaz derde Irmak gibi gürül gürül akarım Nefes almak bile bazen zorlaşır Göz yaşı dökmeden sessiz ağlarım Camlara koşarım camlar korlaşır Kem özümü mahkum eyler bağlarım Mevsimlere düşman, haz almaz oldum Kaybetti kıymetin yeşil bağlarım Kendi gölgem ile dövüşür oldum Boşa geçmiş ömür denen yıllarım Güya yolcuymuşum, tek seferimde Omzumdaki yükle kervan kollarım Yatak gibi serdim ak kefenimde Ölüm zaman kisvesinde yollarım |