Seher vakti hemen düşerdik yola
Çakıl taşlarının beresi bende.
Deste deste biçtik yük bindi kola
Orağın sapınının yarası bende

Kamburumuz çıkar ağrılar çöker
Artık derman kalmaz dizleri büker
Ağustos sıcağı beden ter döker
Yanık alınların yarası bende

Karasaban tuttuk ne kökler söktük
Kile Kile buğday arpalar döktük
Kaşına kaşına çok saman çektik
Tırnak izlerinin yarası bende.

Mutlumuyduk bilmem mutsuzduk demem
Gelelim deseler o güne gelmem
Hele bu gönülle asla çekemem
Kırgın anıların yarası bende

İki lokma ile doyardık belki
Gecemiz gündüze girerdi gel ki
Arklar başındaki nöbetlerdeki
Bitmez sabırların yarası bende

Kör oldu sevdalar şartlar ağırdı
Hassas görünenin hepsi sağırdı
Felek bizi Gurbet ele çağırdı
Yorgun ufukları yarası bende

Hayrettin’im anıları arama
Depreştirmek çare olmaz yarama
Her şeyin çaresi var elbet ama
Küskün benliğimin yarası bende
Hayrettin DEMİRTAŞ