AnılarGeçmişin limanları bir kasırga da yok oldu Limanlar birer birer yandı kül oldu Tekneler kayıklar gemiler birer birer battı Hayat denen şey yok olmanın eşiğinde Hangi zikzaklar da takılıp durduk Akrep ve yelkovanın arasında kaldık Aklın ve kalbin ortasında git geller yaşadık Kaosa sürüklendik Umuda bağlandık Umuda bağlandım Çaresizliğin tarifinin yaparken şimdi Suskun bir ağız İçi yanan kalbimle haykırıyorum Ne sonlara ulaşabildik Ne de başlangıçlara cesaret edebildik Satırlara son verirken Gök yüzünden sen düşüyorsun aklıma Tarumar ediyorsun beni Sana vurulmalarım sıradan gibi duruyor Oysaki bir yangın orta yerindeyim |