ÖLMEK BİLE VARKalpleri ürperten serenat gibi, Derin uykuları bölmek bile var. Dizginden kurtulan rahvan at gibi, Sonunda çatlayıp, ölmek bile var. Aşığın gönlünde kor olduğunda, Önünde aşılmaz sur olduğunda, Engelleri geçmek zor olduğunda, Sarsılmaz dağları delmek bile var. Resimleri yırtıp, kibriti çakıp, Bütün bir maziyi ardına takıp, Belki yıllar sonra maziye bakıp, Tebessüm ederek gülmek bile var. Öfkeye yenilmek ne büyük kayıp, Olup bitenleri imtihan sayıp, Kirlenen kalpleri yuyup, yıkayıp, Bütün hüzünleri silmek bile var. Kötü hatıralar yeni solmuşken, Geçmişi unutup, huzur bulmuşken, Ufacık şeylerden mutlu olmuşken, Her şeyden vazgeçip gelmek bile var. Her sevda bir gönle saplanan oktur, Bu aşkın önünde engeller çoktur, Korkunun ecele faydası yoktur, Bu aşkın sonunda ilmek bile var. Sabri Koca |