Düzmece
Sessizliğim var öyle koskocaman,
Dışarıda bin hayat, Envai çeşit mevsim, Bedenimdeki tenhalık, Kurtulamıyorum, Zihnimdeki karanlık, Ellerimdeki kirlilik, Kelimelerim bitiyor, Defterlerim karman çorman, Hayallerim gibi, Ve bu boşluğu dolduramıyorum. Bana bahşedilen bir zaman var, Her katresi ıstırap, Onca şey gördüm, duydum, İzledim uzaklardan, Fakat yaşamadım hiç, Kaldıramıyorum. Çocuklar var cıvıl cıvıl, Denizler, kıyıları, Ağaçlar, çiçekler, bahçeler, Sevgililer var sarmaş dolaş, Mehtap yukarıda sırnaşıyor, Narenciye kokuları, Ve bana yaşatılan yalan dolan, Ne yapsam kendimi kandıramıyorum. |