MAZİYE TUTSAK GÖNÜLAklı maziye tutsak gönül, Acıların kileri, Manzaran hüzünlü desen, Mevsimin amansız zemheri… Saçakların buz tutmuş, Saatin zamanı unutmuş, Gün karanlığında yaşamın, Dertlerin ağırlığı altında akşamın… Yastığın sırılsıklam, Dut yemiş bülbül kelam, Mıh gibi çakılısın, Hasret kuyusunda zaman… Gözlerin zindan uykusunda, Giden gitti gönül, Yıldızlar âlemine, Ömrün oldu ödül… Yine hüzün düştü kalemine, Lokman Hekim arama artık, Kurumuş yaprak oldun, Mendil salla mutlular âlemine… |
Kaleminize sağlık.
Esen kalın.