Gidelim dağlara, ovalara,
Kaçalım şu şehirlerin,
Kargaşasından..
Yeşile ayak bassak,
Toprağın kukusunu,
Çeksek ciğerlerimize..
Ah yorgunluklarımız,
Ve umutsuzluklarımız,
Önümüz, arkamız,
Sağımız, solumuz..
Telaş ve kaygı..
Oysa ! Huzur doğada..
Baktığında gözünün gördüğü
Sonsuz güzelliklerde..
Bir gölün, bir ırmağın
Serin suyunda..
Denizin turkuazında,
Gökyüzünün mavisinde..
Güneşin sarısında,
Karın beyazında..
Bulutların şeklinde..
Çiçeklerin kokusunda..
Ağaçların meyvelerinde,
Dahi filizlerinde..
Bir kuşun cıvıltısında,
Bir sincabın oynaşmasında..
Saymak mümkün değil
Yaradanın mucizelerini..
Sen hele bir çık bakalım,
Doğaya...
Kapandık kaldık,
Kapalı mekanlarda..
Ruhlarımızın daralması bundandır..
Para ile her şeyi alabileceğimizi,
Sansakta..
Huzura paha biçilmiyor,
Zengin ya da fakir,
İnsan kendi yaradılışından,
Uzaklaşınca..
Gönlü hüzün terk etmiyor..
Bir avuç toprak, bir damla su,
Ham maddemiz..
Ve bir Hu`dur
Var oluş sebebimiz..
Şiir: Gönül Çeşli
29.03.2022