Zalim Sevgili
Bir nazar eylesem çeşm-i siyaha;
Bilmem ki olur mu, gönlümde murat; Bakmıyor ki zalim çektiğim aha; Alamam dünyadan ne lezzet ne tat; Gel sevgilim etme bu eziyeti; Sevdanın kuşuna yolla niyeti; Bir bilsen bendeki samimiyeti; Çıkarmazsın bana asla meşakkat. Kim kalmış dünyada, şöyle bak hele; Aşık Veysel bile yetmiş menzile; Mecnun’u Leyla’sı düşürdü çöle; Sen de bu garibe ettirme imdat. Bu devran dönüyor, durmuyor çarkı; Ölüm var sevdiğim, anlasan farkı; Baş başa düzelim ev ile barkı; Gülşeninde bülbül etmesin feryat. Çağlayan misali çağlıyorum ben; Yüreğim kan damlar, ağlıyorum ben; Hasret volkanıyla dağlıyorum ben; Budur sevdiceğim, budur hakikat. Osman Bölükbaşı Dara |
Güzel bir güne şiirle başlamak güzel eser de güzel olunca, bayram çocukları gibi mutlu oluyor insan
Kutladım kalemini ve eserini, yalansız ve riyasız
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, şiirle, sevgiyle vede hoşça kalasın