VelhasılŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bunu şiirden sayma
Bu mekan
Bu şehir Hava Su Dağ, deniz Kuşlar Ağaçlar Bu toprak Bu gönül Hiç bir şey benim değil Gece yabancı Gündüz yabancı Cadde ,sokak Bir merhaba Hatta hoşça kal... Sen bile yabancısın artık Geldiğim yollardan geri dönüyorum Daha mağrur Daha güçlü Kendinden emin Artık saçlarımı kendim kesmiyorum bil istedim Okşayıp seviyorum tek tek Öpüp kokluyorum saçlarımı Ne çok ihmal etmişim onları Elin kolun Yüreğin SEN Benim değilsin... Ben de senin değilim artık Ne tuhaf değil mi? Sensiz olamam dediğimiz yerin Tam ortasında kulaç atıyoruz Fırtınaya aldırmadan Velhasıl, Gayretten muaf aşkta Bensiz olunuyorsa Sensiz de olunur |