Hâsretinin İlk Günü..
Bu gün...
Sesini duyamadığım ilk gün Bu gün... Hâsretinin ilk günü yâr İnsan gider Cok... Eksilerek Çoğalarak Yüklenerek... Herkesin tasıdığı iç yurdudur esasında. Sen de; Gittin. Geri dönüsü, Gözle görülmez ıssız, çöllü yollara... İnsanın hatırası; Hissettirdiği kadardı. O sebepten, Ne bir somut mekân Nede arsız yüzsüz, ACIMASIZ zaman Değistirebiliyordu bu gerçegi İnsan... Gerçekten, hissettiği, hissettirdiği kadardı Bu gün; Gidişlerin en güzeline şahit belki de. İnsanın, ağrısı da, yarası da gidermiş beraberinde, Mezar topluluğuna kalabalık olmak için. Dedim ya; İnsan hissettirdiği kadardı... O sebepten, Önemi yok, adının mevta olmasının Mühim olan, Dünyaya nasıl yankılandığındır... Liyakat - |
Tüm şiirlerde babamın hatırasını yad ediyorum...
Bazı şiirler tarifsiz tarifler gibi.