Karlar yağdı üzerine,
Taşlar düştü izlerine,
Toprak doldu gözlerine,
Kuru kafa, kuru kafa.

Kuru kafa, kuru kafa,
Değildin sen bir mankafa,
Girmedin de hiçbir safa,
Kuru kafa, kuru kafa,

Aklın almaz ağa, beyi,
Çalmaz tarı, sazı, neyi,
İdrak etmez hiçbir şeyi,
Kuru kafa, kuru kafa.

Aklı fikri onda şunda,
Daim eli kirli hunda,
Ecel gelir en sonunda,
Kuru kafa, kuru kafa.

Kuru sıktın meşhur oldun,
Bundan pek de mesrur oldun,
Sen her zaman kusur buldun,
Kuru kafa, kuru kafa.

Gezdin durdun boş boşuna
Hatan gitti hep hoşuna
Neşe kattın gururuna,
Kuru kafa kuru kafa.

Gerçek sevda ne bilmezsin
Dertten yana eğilmezsin
Keskin çıkar haksız sesin
Kuru kafa kuru kafa.

Kara boya beyaz olur
Dışta kalma ayaz olur
Seni seven pek az olur
Kuru kafa kuru kafa.

Kara çaldın afif zata,
Etmem derdin ettin hata,
Bakamam ben bu surata,
Kuru kafa, kuru kafa.

Canım gülüm KÜÇÜK OZAN,
Cehennem’de narlı kazan,
Oldu daim kuyu kazan,
Kuru kafa, kuru kafa.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
YOLCU YOLUNDA GEREK’TEN.